Geboren te Sint Niklaas op 26/05/1965.
In 1991 afgestudeerd aan de KULeuven als huisarts. Woont en werkt sinds 1993 in Mol als huisarts. In 2012 zette hij de stap in de gemeentepolitiek en is sinds 2019 als schepen bevoegd voor o.a. openbare werken en ruimtelijke ordening.
Van jongs af aan is tekenen een passie. Ik werd hierin sterk gestimuleerd door mijn vader die zelf een begenadigd schilder was. In de lagere school tekende ik vooral strips. In de loop van de middelbare school probeerde ik mijn eerste stappen in het schilderen. Voor een opleiding aan een academie had ik geen tijd omdat die volledig werd opgeslokt door sporten.
In de studentenjaren in Leuven maakte ik vele affiches voor verschillende evenementen en zette ik mijn eerste stappen in portrettekenen. Ook tekende ik een paar honderd cartoons bijeen over het functioneren van jonge artsen in de wondere wereld van de geneeskunde. Deze werden in 1990 gebundeld in een boek ‘artsen met grenzen’.
De eerste jaren in Mol waren vooral in functie van het uitbouwen van de artsenpraktijk. Maar tekenen bleef een constante uitlaatklep.
In 2007 besloot ik toch de stap te zetten naar de tekenacademie te Mol. De combinatie met de artsenpraktijk bleek echter na een half jaar moeilijk vol te houden, waarna de opleiding dan ook werd stopgezet. In dat half jaar ben ik wel begonnen met het schilderen van zwartwit portretten vooral van mensen die roken. De keuze voor dit type van portretten was vooral omdat ook de handen in beeld kwamen waardoor er een extra diepte in het schilderij kwam. Deze schilderijen werden zowel in olieverf als met gewone muurverf gemaakt. De achtergrond bestond vaak uit krantenpapier.
Dit mondde in uit in 2008 in een tentoonstelling in het Kristallijn te Mol onder de titel ‘Thank You For Smoking. Er werden toen een 25-tal portretten tentoongesteld.
Ook de jaren nadien schilderde ik verder portretten, maar er kwam meer kleur in en de techniek werd groffer.
In de zomer van 2017 wilde ik schilderen maar had ik op de locatie waar ik verbleef geen verf. Ik heb toen een schilderij gemaakt met materiaal dat direct beschikbaar was: koffie en rode wijn. Dit mondde uit in een nieuwe manier van schilderen. Met deze techniek maak ik nu nog steeds schilderijen. Dit zijn enerzijds nog steeds portretten, maar anderzijds waag ik me nu ook meer in een abstracte manier van schilderen. De combinatie van wijn en koffie geeft een speciale structuur aan deze nieuwe werken.
Tijdens de Covid pandemie, waarin heel veel mensen tijd vonden om zich creatief bezig te houden, werd het voor mij onmogelijk om te schilderen. Als arts waren die gigantisch drukke tijden. Wel ontstond hier een fascinatie voor medisch verpakkingsmateriaal dat bestaat uit zo veel verschillende vormen. Ik begon ze bij te houden met de bedoeling er iets mee te maken. Ook Covid testen worden door de verschillende firma’s allemaal van een eigen esthetiek voorzien. Het verwerken van dit materiaal tot een nieuwe vorm bleek echter moeilijker dan vooropgesteld.
In mijn werken probeer ik steeds met eenvoudige materialen te werken. Waarom dure verf kopen als hetzelfde effect met eenvoudig muurverf kan bereikt worden. Waarom een duur doek gebruiken als een eenvoudige MDF plaat even goed is. Ook de het gebruik van verpakkingsmateriaal past hierin. Hierin zet ik nu de eerste stap maar ik voel aan dat dit voor mij een nieuwe manier van expressie zal worden.