“The luminous water, phytoplankton in the pacific”

In 2022 werd ik begeesterd door poëzie over Gaia en de Stille Oceaan. De lyrics van “Yo seré el aqua transparente” én de symboliek van asverstrooing in het water, daarvan werd ik stil…

Gaia en de zee waren nieuwe inspiratiebronnen voor mijn interpretatie van wanhoop en hoop. Ik schilderde “De oceaan vanuit de lucht”.

Waar is de grens tussen leven en dood?
Waar het licht gedoofd is voor altijd en altijd?
Of… is er licht aan het einde van de tunnel, het eeuwige licht in de oneindigheid?

Review: Ingrid is een wervelwind en zo schildert ze ook, impulsief en met een krachtige penseelvoering.

Ze flirt met de grenzen van figuratie en abstractie.